توصیف

بوسیله آلودگی با فتیروس پوبیس ایجاد می شود. شایعترین بیماری مسری منتقله از راه جنسی است. شانس انتقال شپش عانه از پارتنر آلوده بیش از 90%است. تماس مستقیم منبع اولیه انتقال بیماری است.

شرح حال

انتقال توسط اجسام بی جان از راه کلاه، شانه و گوشی تلفن شایع است. اغلب بیماران خارش را ذکر می کنند. بسیاری از بیماران راه رفتن چیزی روی کشاله ران را احساس میکنند ولی از بیماری آشنا نیستند و هیچگاه شپش را ندیده اند. تا 30% بیماران که به شپش عانه آلوده اند حداقل از یک بیماری مقاربتی دیگر هم رنج میبرند. بالغین آلوده ممکن است شپش عانه را به مژه کودکانشان منتقل کنند. در آلودگی شپش عانه اطفال، بررسی از نظر سو استفاده جنسی باید مورد توجه قرار بگیرد.

یافته های معاینه فیزیکی

ممکن است تخم شپش زودتر از خود شپش مورد توجه قرار بگیرد. رشک یا تخم شپش به سختی به ساقه مو چسبیده است. مشاهده شپش از طریق بازرسی نزدیک و عدسی هم ممکن است دشوار باشد. موی عانه شایعترین محل آلودگی شپش است اما شپش ها مکرراً موهای اطراف مقعد را هم درگیر می کنند. در یک شخص پرمو شپش ممکن است به قسمت فوقانی ران، شکم، آگزیلاری، قفسه سینه و پستان هم گسترش پیدا کند. گهگاه ماکول های آبی –خاکستری(maculae ceruleae) با سایزی متغیر بین 2-1 cm  در کشاله ران و جاهای دور از نواحی آلوده دیده میشوند. علت پیدایش این ماکولها ناشناخته است ولی ممکن است بعلت تغییر رنگ خون ایجاد شده باشند. در بیشتر افراد آلوده تغیرات التهابی بسیار اندک است و یا وجود ندارد ولی در آنهایی که خیلی دیر برای درمان مراجعه می کنند ممکن است التهاب گسترده و عفونت کشاله ران همراه با آدنوپاتی منطقه ای دیده شود.

درمان

تجویز داروی بدون نسخه پرمترین1% اغلب انتخاب اول است. 10 دقیقه پس از استفاده در موضع باید شسته شود. از شامپوهای OTC سینرژیک پیرترین هم میتوان استفاده کرد. در صورت شکست درمان با داروهای OTC، پرمترین 5% را نسخه کنید. دارو در طول شب روی موها بماند. شامپو لیندان باید 5 دقیقه در موضع بماند و سپس شسته شود. درمان مجدداً یک هفته بعد تکرار شود. این دارو نیز در صورت شکست درمان با داروهای OTC تجویز می شود. شپش های مقاوم به لیندان بوجود آمده اند. لوسیون مالاتیون بسیار موثر است. این دارو بر روی موهای خشک استفاده می شود و و پس از 12-8 ساعت موها با شامپو شسته می شود. تمام داروها سیستم عصبی شپش را مورد حمله قرار میدهند اما رشک های جوان تحت تاثیر قرار نمیگیرند. درمان را مجدداً 1 هفته بعد تکرار کنید.

داروهای خوراکی:

ایورمکتین 200 میکرو گرم به ازای هر kg وزن بدن بصورت تک دوز منفرد تجویز می شود و مجدداً 10 روز بعد تکرار می شود. ایورمکتین به اعصاب بی مهرگان و سلولهای عضلانی شپش حمله میکند و سبب فلج و مرگ شپش می شود. این دارو بطور انتخابی برعلیه پارازیت عمل میکند ولی بر روی پستانداران تاثیری ندارد.